zatarty ślad.

siemaa. 
Dawno dosyć nic nie pisałam, więc trzeba coś sklecić. Właśnie piszę rozprawkę, tzn staram się pisać, ale mi się nie chce. Ostatnie dni mijały mi stosunkowo szybko i w towarzystwie dobrego humoru. W szkole wieele śmiechu, może to też dlatego mój humor jest taki dobry. Ten weekend będzie zwalony, w piątek na 16 do kościoła, więc tak ok 18 będę w domu, a w sobotę jeszcze do szkoły. jednym słowem masakra, ale damy radę.


Nie czaje wielu spraw ostatnimi czasy, nie ogarniam ludzi i tego co do mnie mówią. No cóż może to i lepiej, lepiej żebym mniej wiedziała, przynajmniej 'będzie mi się lepiej spało'. No to chyba na tyle dziś. 


Cześć.

Nasze serca pompują, krew a łzy są słone.

.

Często myślę ile rzeczy w życiu już spiepszyłam, ile szans zmarnowałam. Wiele rzeczy chciałabym naprawić, ale wiem, że tego nie da się zrobić. Tak czasem jestem upierdliwa, nadgorliwa, wiem zdaję sobie z tego sprawę. Nie wiem ile jest prawdy w słowie wielu ludzi, a ile fałszu. Nie wiem momentami komu wierzyć, czy mogę choć trochę zaufać. Tak czasem cholernie się boję jutra. Co znów mi się ubzdura w głowie, co będzie dla mnie ważne. Staram się wybić sobie pewne myśli z głowy, wmówić sobie, że tak jest, że tak musi być, że tak jest dobrze, mimo tego moja podświadomość bierze górę, ale żyję z tym wszystkim. Choć wiele rzeczy na prawdę mnie trapi. Staram się żyć i normalnie bez żadnych defektów funkcjonować. Cześć.